Recenzje - Teatr

Chociaż od pierwszego wydania „Pigmaliona” minął blisko wiek, historia o brzydkim kaczątku, które z czasem rozwinęło łabędzie skrzydła, jest nadal aktualna.

„Trans-Atlantyk” ogląda się jak dobry pastisz, parodię współczesności. Wentyl bezpieczeństwa dla tych, którzy dość mają bogoojczyźnianej, martyrologicznej narracji fundowanej nam tak samo 50 lat temu, jak i dzisiaj.

"UN)born in PRL" może szokować, ze względu na sposób wyrazu, obecność wulgaryzmów czy odważnych scen, jednak – co podkreśla reżyser Mariusz Kiljan – to specyfika naszych czasów. W swej formie kierowany jest raczej do ludzi młodych. I to oni właśnie stanowili najliczniejszą grupę widzów.

Spektakl "Figlarne miłości" w reżyserii Małgorzaty Pilczuk to sztuka pełna inteligentnego humoru.

Szaleństwo i namiętności. Wszystko to w secesyjnej scenerii serca przedwojennej Warszawy, przy ulicy Foksal 19. Czego jeszcze możemy spodziewać się po spektaklu?

Meine Damen und Herren, Mes dames et Messieurs, Ladies and Gentelmen! Poznajcie mnie, to ja, wasz Joel. Joel Grey, światowy konferansjer. Willkommen! Bienvenue! Welcome! Im Cabaret, Au Cabaret, To Cabaret.

„Pułapka" Wrocławskiego Teatru Współczesnego to popis Bolesława Abarta. Przy akompaniamencie pozostałych aktorów to on włada sceną i nadaje koloryt spektaklowi Gabriela Gietzky'ego.

Widziałeś wasan, jakie w przedpokoju Hamadryjady, Laokonty, Psylle?

Wydawać by się mogło, że panta rei, że czas płynie, jednak pewne rzeczy się nie zmieniają.

Jest w tym recitalu coś sensualnego, co trudno uchwycić i opisać. Trzeba zobaczyć i usłyszeć.