"Gry" Edna Mazya

Historia, którą opowiadają 'Gry' zdarzyła się naprawdę. W 1988 r. w jednym z izraelskich kibuców dokonano zbiorowego gwałtu na 14-letniej dziewczynce. Proces trwał kilka lat. Decyzja sądu, który skazał tylko czterech z jedenastu gwałcicieli wzbudziła powszechne oburzenie i sprzeciw.

Edna Mazya pokazuje w sztuce nie tylko jak doszło do zbiorowego gwałtu. Przedstawia też proces, podczas którego, w majestacie prawa (które dawno już rozeszło się ze sprawiedliwością) ofiara jest gwałcona ponownie - tym razem jest to gwałt psychiczny. Płynność granicy między miejscem przestępstwa a salą sądową podkreśla też to, że aktorka grająca zgwałconą dziewczynkę gra też panią prokurator, a chłopcy grający gwałcicieli, grają swoich własnych obrońców.

'Redbad Klynstra wystawiając 'Gry' osłabił dokumentalny walor tekstu. Nie zainteresował się sprawą zgwałconej dziewczyny, ale studium ofiary i sprawców, analizą mechanizmów przestępstwa i jego psychologicznymi i socjologicznymi uwarunkowaniami. Taki sposób interpretacji wyszedł przedstawieniu na dobre i podniósł spektakl wysoko ponad tekst. (...) Zachowując tryb właściwy dla obu gatunków, czyli procesu sądowego i seansu psychoanalitycznego osiągnął niebywałą niejednoznaczność, z którą widzowie muszą się uporać sami. (...) 'Gry' to dla mnie przede wszystkim popis teatralnego kunsztu.' (Piotr Gruszczyński, 'Tygodnik Powszechny').

Przekład: Michał Sobelman
Reżyseria: Redbad Klynstra
Scenografia: Magdalena Maciejewska.
Muzyka i opracowanie muzyczne: Jacek Grudzień
Reżyseria świateł, wizualizacje: Jacqueline Sobiszewski
Ruch sceniczny: Bożena Klimczak.
Występują: Dorota Abbe, Krzysztof Boczkowski, Jakub Kamieński (gościnnie), Piotr Łukaszczyk, Krzysztof Zych oraz DJ Patrisia z zespołu HUSKY.
Prapremiera polska: 6.09.2003
Czas trwania: 120 min. (bez przerwy)